Piskorowice

Dom Kultury w Piskorowicach to dawna plebania ukraińskiego księdza cerkiewnego. Budynek ten został wzniesiony mniej więcej w tym czasie, kiedy w Piskorowicach wybudowano murowaną cerkiew obrządku grekokatolickiego (1842r.). Wcześniej w tym miejscu stała już cerkiew drewniana z 1667r, niezwykle okazała, o trzech kopułach, świadcząca o zamożności wsi. Opowiadano, że od cerkwi do plebanii prowadził podziemny tunel, którego wejście było koło lipy na placu cerkiewnym. Na terenie Domu Kultury był też obmurowany wyłaz, w pobliżu budynków gospodarczych.
Murowaną cerkiew i jednocześnie plebanię wzniesiono wtedy, gdy proboszczem był Ilja Chomicki (lata 1838-1874). Na cmentarzu w Piskorowicach znajduje się pomnik księdza Chomickiego z zabytkowym nagrobkiem, który wykonał słynny kamieniarz krakowski – Edward Stehlik. Na plebanii mieszkali księża ukraińscy ze swoimi rodzinami:
ks. Aleksy Gruszkiewicz (przed 1838r.)
ks. Ilja Chomicki (1838-1874r.)
ks. Michał Kiszakiewicz (1874-1896r.)
ks. Jan Berliński (1896-1929r.)
ks. Roman Horczycki (1929-1931r.)
ks. Wasyl Łach (1931-1939r.) – został aresztowany i zesłany do Berezy Kartuskiej
ks. Mak (1940r.)
ks. Kortiak
ks. Pantalejmon Osmak (1942-1945r.) – wraz z częścią ludzi z Piskorowic wyjechał na Ukrainę po akcji w szkole.
Plebania ukraińska składała się z okazałego, murowanego budynku mieszkalnego ,pokrytego czerwoną dachówką z podcieniami na frontowej ścianie, stanowiącymi ganek. Na zapleczu stała stajnia oraz ogromna stodoła. Całość ogrodzona była od drogi wysokim, drewnianym płotem i furtą. Do plebanii należało 42 mórg pola. Część pól znajdowała się zaraz za placem plebanii, na Zumeniu. Reszta była na Starej Kępie, koło dzisiejszej Jamy i na Bereziance, nieopodal Igloopolu oraz za Przybojem i nad Lubinią.
Budynek plebanii szczęśliwie przetrwał czasy I wojny światowej (1914-1918), chociaż wieś Piskorowice była w ogniu frontu austriacko-rosyjskiego i większość chat drewnianych uległa zniszczeniu. Rok 1945 to najtragiczniejszy czas w historii wsi. Ludność Piskorowic została zdziesiątkowana, na terenie miejscowości zginęło ok. 520 piskorowiczan, nie tylko w szkole, ale także w swoich domach, zagrodach, na polach i nad Sanem. Część mieszkańców wyjechała na Ukrainę, a część w ramach „Akcji Wisła” na ziemie zachodnie i północne (Olsztyn, Szczecin, Koszalin). Wraz z ludźmi z Piskorowic w 1945r. wyjechał ostatni ksiądz z plebanii ukraińskiej – P. Osmak. Pożar wsi w październiku 1945r. oszczędził Dom kultury, spłonęły wtedy poukraińskie domy tych, którzy mieli tu już nie powrócić.

Po wojnie opustoszałą plebanię zajęły siostry zakonne ze Starej Wsi –
Siostry Służebniczki NMP, które wcześniej przebywały w Ochronce. Mieszkały tu:
siostra Edwarda
siostra Jolanta
siostra Salomea
siostra Maria
siostra Kazimiera
siostra Elżbieta
siostra Cecylia
Siostry prowadziły gospodarstwo, leczyły chorych, kierowały chórem kościelnym.
W 1966r. władze powiatowe w Leżajsku zdecydowały o usunięciu sióstr i przejęciu budynku na siedzibę Gromadzkiej Rady Narodowej dla Gromady Piskorowice. Równocześnie przeniesiono tu Bibliotekę wiejską. Wcześniej prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej mieściło się w nieistniejącym już budynku gminy tzw. Kancelarii, naprzeciw Straży Pożarnej. Przez wiele lat przewodniczącym Gromadzkiej Rady Narodowej był Michał Hajduczka ,przed nim Andrzej Stadnik i Władysław Góral. Gromadzkie rady funkcjonowały w latach 1954-1972.
Od 1975r. nastąpił nowy podział administracyjny kraju i Piskorowice włączono do Gminy Leżajsk, a Dom Kultury został podporządkowany Gminnemu Ośrodkowi Kultury w Giedlarowej.
W latach 1973-76 trwała rozbudowa szkoły. Wtedy też w obecnym Ośrodku Kultury mieściły się dwie sale lekcyjne. W latach 80 -tych z inicjatywy ZMW kierowanego przez Władysława Czaplę dokonano rozbudowy ośrodka powiększając go o dużą salę taneczną, w której odbywały się dyskoteki dla młodzieży i okolicznościowe imprezy.
Działalność kulturalno-oświatową Ośrodek Kultury prowadzi od stycznia 1989r. Instruktorami Ośrodka Kultury byli wówczas: Władysław Czapla, Zbigniew Kuczek, Krystyna Wanat.

Opracowała: Maria Ożga

W lipcu 2013r.rozpoczęto przebudowę budynku GOK w Piskorowicach wraz z zagospodarowaniem terenu. Zakres robót obejmował wykonanie robót budowlanych m.in .wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, wykonanie izolacji przeciwwilgociowych, stropów i sufitów podwieszanych oraz posadzek, remont instalacji; elektrycznej gazowej, wentylacji mechanicznej i wodno-kanalizacyjnej oraz zagospodarowanie terenu wokół budynku, w tym wykonanie dojazdu, dojść i miejsc parkingowych, placu zabaw oraz ogrodzenia. Prace remontowe zakończono w listopadzie, natomiast uroczyste przekazanie do użytkowania zmodernizowanego Ośrodka Kultury odbyło się 6 lutego 2014r.

W ramach Ośrodka działają: Zespół śpiewaczy „Piskorowiczanie”, zespół wokalny „Talia”, kółko plastyczne „Młody Picasso”, a także odbywają się indywidualne zajęcia z gry na gitarze oraz produkcji muzyki. W Ośrodku  odbywają się: wystawy- malarstwa, rysunku oraz rękodzieła; warsztaty, szkolenia i pokazy z różnej dziedziny; zajęcia gimnastyczne. W bibliotece mieszczącej się w OK jest możliwość korzystania z kafejki internetowej.

Ośrodek Kultury współpracuje z KGW w Piskorowicach i w  Rzuchowie, Ochotniczą Strażą Pożarną, Biblioteką Publiczną, Zespołem Szkół w Piskorowicach oraz Domem Pomocy Społecznej w Mołyniach.

Imprezy organizowane obecnie przez Ośrodek Kultury w Piskorowicach:

-Dzień Seniora

-Ferie dla dzieci

-Dzień Kobiet

-Warsztaty wielkanocne

-Dzień Dziecka

-Noc Świętojańska

– „Wakacje na wesoło” dla dzieci i młodzieży

-Biesiada Wiejska

-Zabawa andrzejkowa

-Spotkanie z Mikołajem

-Warsztaty bożonarodzeniowe

-Spotkanie opłatkowe.

Istnieje możliwość wynajmu pełnego obiektu na organizowanie przyjęć okolicznościowych czy wesel, lub wynajęcia pojedynczej sali czy wiaty tanecznej na zorganizowanie zabawy tanecznej, dyskoteki czy imprezy urodzinowej.