W Niedzielę Palmową, dawniej nazywaną Kwietną, wybieramy się do kościoła, aby poświęcić palmy na pamiątkę uroczystego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy.
Zwyczaj robienia palm pochodzi z czasów słowiańskich. Wtedy palma nosiła miano wiechy, a ich tworzeniem zajmowali się młodzieńcy.
Przygotowanie jej wiązało się z odwagą, wiedzą w rozpoznawaniu gatunków drzew oraz znajomością symboli magicznych, a także siłą, gdyż budowana wiecha musiała być okazała i osobiście niesiona w pochodzie wokół wioski. Czasy chrześcijańskie zmodyfikowały wiechę i jej znaczenie, choć wiara w magiczną moc poświęconej w kościele palmy długo się utrzymywała.
W religii chrześcijańskiej palma jest symbolem zmartwychwstania i nieśmiertelności duszy. Dzisiejsze palmy to nie tylko gałązki wierzby, to często rośliny wiecznie zielone, np. bukszpan, barwinek, borówka, cis, widłak oraz zioła. Wielkość, wygląd i technika robienia palmy zależy od regionu.
Od połowy marca w OK w Giedlarowej trwały spotkania giedlarowskich kobiet, podczas których wykonywane były kwiaty z bibuły do palmy wielkanocnej. Krokusy, żonkile, maki i stokrotki, bukszpan, bazie, palmina i kolorowe wstążki, wszystko dokładnie ułożone
i związane utworzyło piękną, około 4 metrową palmę wielkanocną, którą będzie można zobaczyć w kościele parafialnym p.w. św. Michała Archanioła w Giedlarowej.
